artık kısa cümleler kuruyorum

bir şebnem ferah yapıtı. teşekkürlerrrrr - Sizi bilmem, ama ben karar verdim. Su gibi duru olup hep akmaya, Başka sular tanıyıp, çoğalmaya, Dalgalanmaya, taşmaya… Son günlerde çok düşünür oldum, Zor zamanları çabuk atlatır oldum. Yalnız mıyım insanlar içinde? Arkadaşlarım, aşklarım içimde. Yara aldım bundan iki yıl önce, Hiç susmadım, şarkı söyledim günlerce Artık kısa cümleler kuruyorum, Sevdiklerim, sevmediklerim yanımda. Kabullendim herşeyi olduğu gibi. Yola çıktım, yarınlara… Son günlerde çok düşünür oldum, Zor zamanları çabuk atlatır oldum. Bakıyorum aynaya her gece, İçim rahat, biraz yorgunum sadece. Hayatıma giren herkese, Yaşanmış her şeye Teşekkürler büyüyorum sizinle Teşekkürler, büyüyorum sizinle.

ayırca; sürekli uyguladığım eylemdir. kime değer verdiğim/vermediğim anlaşılmaz telefonda mesajlaşırken ve bu bana inanılmaz haz veriyor kısa cümleler kurmak.

şebnem ferah'ın 1999 yılında çıkardığı (bkz: artık kısa cümleler kuruyorum) isimli albümünden aynı adı taşıyan muhteşem şarkı. bu hatun hayata dair ne varsa söylemiş zamanında, kimseye diyecek laf bırakmamış, kendi alanında hala açık ara zirvede olması bundadır galiba. Şebnem Ferah - Artık Kısa Cümleler Kuruyorum --- spoiler --- Yalnız mıyım insanlar içinde? Arkadaşlarım, aşklarım içimde. Yara aldım bundan iki yıl önce, Hiç susmadım, şarkı söyledim günlerce Artık kısa cümleler kuruyorum, Sevdiklerim, sevmediklerim yanımda. Kabullendim her şeyi olduğu gibi. Yola çıktım, yarınlara… --- spoiler ---

pencereden sarkıp bu saatlerde bu şarkıyı söylerim; --- spoiler --- bakıyorum aynaya her gece, i̇çim rahat, biraz yorgunum sadece. hayatıma giren herkese, yaşanmış her şeye teşekkürler büyüyorum sizinle --- spoiler ---

Cümle kurmayı bırakmak büyük iş aslında. Tamamen iletişimi kesip bir mağara edinmek ciddi bir iş. Sanılanın aksine pasif değil aktif bir tepki çeşitidir susabilmek, iletişimi koparmak. Ama kısa cümleler kurmak maalesef son noktadır. Direniş yoktur, tepki yoktur, mücadele yoktur. Sadece sürüklenmek vardır. Önemsenecek hiçbir şey kalmamıştır. Geleni karşılar geçiştirirsin. Kısa cümleler kurarak. "Yalnız mıyım insanlar içinde? Arkadaşlarım, aşklarım içimde." *** Artık kısa cümleler kuruyorum, Sevdiklerim, sevmediklerim yanımda. Kabullendim herşeyi olduğu gibi. Yola çıktım, yarınlara… *** Akışı kabullenmek, sürece müdahale etmekten vazgeçmek. Bence en kötüsü. psikolojik travmanın son eşiklerinden bir tanesi. insan bu şekilde yola nasıl çıkar, yarınlara nasıl başlar bilmiyorum. Şarkının en sevdiğim kısmı ise tartışmasız son noktasıdır. *** Bakıyorum aynaya her gece, içim rahat, biraz yorgunum sadece. Hayatıma giren herkese, Yaşanmış her şeye Teşekkürler büyüyorum sizinle *** Şebnem Ferah yıllardır hayatıma giren en büyük değerlerden bir tanesisin! şarkı

şebnem ferah'ın en güzel eserlerinden biri. bu sadece bir şarkı değil; bir başkaldırı, isyan, çığlık... link şebo nahif bi kadın aslında ama her kadın ne kadar nahifse o da o kadar. fazlası yok. şarkının ilk 1 dakika 20 saniyesi tüm masumluğuyla karşımızda. ürkek, yorgun bi karakterle; "sizi bilmem ama ben karar verdim: su gibi duru olup hep akmaya, başka sular tanıyıp çoğalmaya, dalgalanmaya, taşmaya... son günlerde çok düşünür oldum. zor zamanları çabuk atlatır oldum." diyor. yani artık kısa cümleler kurmaya karar vermesinin nedenlerini anlatıyor aslında. fırtına öncesi sessizlik gibi, şarkıda da bahsettiği su gibi duru ses tonuyla ilerliyor. buradaki geçişi kendime benzetiyorum. bir şeye karşı güçlü durabilmem için önce o şey karşısında tamamen dibe batmam gerekiyor. dibe battıktan sonrası nefis. önce bir sakinlik geliyor işte bu 1 dakika 20 saniye gibi. sonra "eeehhh yeter be" diyor ve şarkının devamında olduğu gibi yükseliyorum. "yalnız mıyım insanlar içinde; arkadaşlarım, aşklarım içinde? yara aldım, bundan iki yıl önce. hiç susmadım, şarkı söyledim günlerce. artık kısa cümleler kuruyorum sevdiklerim, sevmediklerim yanımda. kabullendim her şeyi olduğu gibi yola çıktım yarınlara…" işte ilk başta aldığı kararı anlatırken sonra ayağa kalkıyor ve nedenlerini, nasıllarını anlatıyor. kendiyle kavgası gibi görünse de yaşadığı her şeye meydan okuyor. biliyorum bu hissi, dedim ya böyle olur hep. dibi görmeden yukarıya çıkılmıyor. bizi şu anki biz yapan en önemli şey, yaşadıklarımızdır. hatta yine şebo'nun başka bir sözünden örnek vereyim; "öyle bir hayat yaşadım ki cenneti de gördüm cehennemi de." yani hepimiz iyi-kötü binlerce şey yaşıyoruz ve biz oluyoruz. şebo da dibe batıp yükseldiği sırada bunun farkına varıyor ve bu, onu güçlü kılıyor. son olarak şöyle bitiriyor kavgasını: "hayatıma giren herkese, yaşanmış her şeye teşekkürler; büyüyorum sizinle…"

AKCK 💜 Şebo’nun her şarkısı gibi efsanedir.